Hayat İşte

Hayat işte;
Savrulmanın en yalın tasviri..
Neler sığdırmak mümkün,
şu iki kelimenin içine..
En çokta ağız dolusu sitem.
Bir fotoğraf yaşamdan,
yüzümde bir tebessüm.
Arkasında silinmeye yüz tutan bir not.
Günü sen,ayı sen,yılı sen..
Yani canım tebessümün adı sen.
İzmir,
ve yine İzmir.
Konuşuyorum kentle,
ne çok değişmişsin,niye?
Egenin imbatı yanıtlıyor saçlarımı yalarken beni..
Kaç yıl oldu sen aynaya bakmayalı diye! ..
Aslında değişimden değil bu burukluğum,
yokluğundan biliyorum..
Sen de olsan benim yerimde bir tanem,ağlarsın
Yitip giden tebessümün kıymetini,
.................................işte o anda anlarsın..
Hayat işte;
Durmuyor ki hiç bir şey yerli yerinde.
Ne zamana sözüm geçiyor,
.................................ne duygulara.
Hangi köşelerinde,
zulalarında bırakmıştım öpüşlerin tadını..
Hangi deli dalgalarında egenin,
koklamıştım savrulan saçlarını,
kentin üzerine alabildiğine sinmiş kokularını..
İçimi ısıtan bahar gözlerini,
Dudaklarından dökülen utangaç,
mahçup seni seviyorum sözlerini..
Sen de olsan benim yerimde bir tanem,ağlarsın.
Kaçıp giden zamanın öfkesini,
..........................işte o anda anlarsın..
Hayat işte;
Ne sözler vermiştik,
ne vaatler çekmişti sevdamızı tuzaklarına..
Ben her köşesine sevdamı,
sense umutlarını koydun.
Dün gibi aklımda bahar gözlerini gördükçe,
sevinçle açan papatyalar..
Suya düştükçe hayallerim,
boynunu büken nilüferler..
Unutmaktır diyorsun belki de unutmak..
Ben unutmadım ki.
İşte saat kulesi,
beş yaşında bir çocuk meydanda,
elinde bir tabla yem atıyor güvercinlere..
Bakıyorum çocuğun gözlerine,
bakıyorum güvercinlerin gözlerine..
Birinde sevgi,
..............diğerinde vefa.
Benim gözlerimde bir geçmiş,
.......................benim gözlerimde yaşlar bahar gözlüm..
Sen de olsan benim yerimde bir tanem,ağlarsın.
Geçmişin içinde gizlenen vefanın kıymetini,
.....................................................işte o anda anlarsın..
Hayat işte;
Kızardım,bağırırdım,
yenik düşerdim kimi zaman öfkelerime..
Kaç gece toplayıp tüm sitemlerimi,
egenin sularına bıraktım.
Kaç gece seni bulabileceğim umuduyla,
şişelerin dibine aktım..
Kaç gece sayfalar dolusu mektuplar yazıp sana,
kendimi yakarcasına,
titrek bir mumun alevinde yaktım..
Ne dediysem,
ne yaptıysam olmadı..
Sevdan bir türlü sevdama can yoldaşı olmadı..
Sen de olsan benim yerimde bir tanem,ağlarsın.
Yalnızlık nasıl onulmaz bir dertmiş,
..............................................işte o anda anlarsın..
Hayat işte;
Yerinde durmuyor dedim ya hiç bir şey canım.
Boş vermek belki de daha iyi,
ya da;
Unuttum demek onca şeyi..
Alıştı artık gözlerim,
hayallerime çarpıp geçen sevdalıların..
Alıştı artık peşleri sıra baktıkça dudaklarım,
kenarlarına ilişmiş acıtan tebessümlerin..
Dalıp götürse de uzaklara,
isyankar değil artık kulaklarım,
aşk için söylenen şarkıların..
Tiryakisi oldum kış ortasında baharı yaşatan melisa kokularının..
Ama yürek,
o söz geçiremediğim yürek..
Kendimi bile kandırdım,
....................bir onu kandıramadım..
Sen de olsan benim yerimde bir tanem,ağlarsın.
Unutmak ne kadar zormuş,
............................işte o anda anlarsın..
Hayat işte;
Çetelesini tutmadım senden sonra geçen günlerin..
Geçmeyen günler miydi,
yoksa tüketilmiş bir sevdanın izlerimi geride kalan..
Bu yüzden belki de,
kendimi yabancı hissetmem bu kente.
Oysa bilirsin,
sen bu kente aşıktın,ben de sana..
Sendendir bu kenti bu kadar çok sevmişliğim,
her ayrılışımda canımdan can bırakmışlığım..
Ve yine
bu yüzdendir ilk kez karanlıklara boğulmuş hissetmem,
aldırmaz tavırlarım,
burun kıvırmalarım ölüme karşı..
Kalemimin susması,
...................dizelerimin bitmesi..
Artık bir başına bırakıp kenti,
bir başına bırakıp seni sessizce çekip gitmem yokluğundan..
Sen de olsan benim yerimde bir tanem,bunu yapardın.
Sevginin yokluğunda ölmek ne kolay,
...............................................işte o anda anlardın...