Hayat Kadar Sevdam Yüklü Sesine

ruhumda gitmeyen gözlerin içimde y/anardım
her konuştuğum sesinle
yüreğime işledim
gülüşlerine olan hasretimi...

bugün yine hüzünlü b/akışların
yüreğime işlendi
seni düşünürdüm...
uzatılan ellerin karası yüreğimi karartırken
benden sana hasretime k/aldığım

umuda yoğrulan yüreğe tütendin
doymayan gönül sevdamın
son anıları ruhuma karıştı
meltemli gözlerden akan
denizin mavisi kadar
umut dağıtırdı

yüreğine prangalar bağladığın
umudun türküsü çalınırdı
yılların aralğina akan s/eline
her anımın gönül deryası

yalan hayalın yalaka sevdası
benden uzak tut
gönlümün bir saat kadar kopamayışım
nedeni bilinmeze kaldıysam
yokluğuna kalan düşler adına
sabırlarda yorulmuştum

uzay yolcusu iki kozmonotun
uzun yolculuğun
yüreğin cesareti umudun fendi
düş yolcuğumdan s/ayıklama
yüreğimi kendirine zincirlendi

zorlu uzay yolculuğu
sıralı dağlar köprülerden geçtim
insansız bir dünyanın sevdasına biçilen
bir ömür uğruna yüreğinle savaş
ki
sen ben
rüyamızın hayeline seyrine k/alırsan
bize çıkan bedel sayarsan
ihanetin ateş çemberi yarmak uğruna olsa
içimizdeki ihtirazın düşü hesaba k/atarsan
azad edilen yollara s/oyun
bedeli zamana say

her nefeste sen olurdun
içimden yanan ateşindi
seni düşünürdüm
hayat kadar sevdamın yüklü sesini
koş koşabildiğince...

04 Aralık*11* Karataş