Hayat Ne Garip

Seni senden iyi tanıyan var mı?
Sesli gülmelerini anlayan...

Hayat ne garip
Ha varsın ha gitmişsin en uzağa
Ha sevmişsin deli gibi
Onun için kendini yitirmişsin
O senin farkında mı?
Onun için her şeyi göze almışsın
O gözlerinin farkında mı?

Hayat ne garip
Tüm sahteliklere inat yaşarsın
Her söze inanırsın

Hayat bir tufan
Bazen sevgi yağmurlarıyla ıslanırsın
Hep sürsün istersin
Hiç bitmesin...
Ama gün gelir seni yolda bırakır
Yine üşürsün...

Aşk hep var sanırsın
Emitasyon ilişkilerle kucaklaşırsın.


Hayat ne garip
Ölümün olduğunu bile bile yaşarsın...


Hep bir özleyiş seni kahreder
Hep bir eksiklik
Aşk kırıntılarıyla avunursun
Felaha kavuşur bir an da olsa
Ama bitmez ki fırtına
Kırıntılarında bir sonu vardır
Her son bir kaybediştir
Her biten gün benliğimizi de alır siler...

Hayat ne garip
Bir maç uğruna bir hayat söner
Ne kadar da kolaydır ölümler
Canı can saymayan gafiller


Hayatımız yok/muş aslında
Varlıkta yokluk çeken ey insan!
Sen haddini ne zaman bileceksin
Kendini bilmeyi
Saygıyı ne zaman öğreneceksin!


Ne zaman sevgiyi öğrenecek insan
Ne zaman değerlerin kıymetini bilecek
Akıl muhakemesiyle işleyecek
İşte ben varım o zaman diyebilecek...

İnsanca...



14/05/2012