Hayat Sevgiyle Yürürken Rüzgara Kapıldı

Yoksun
artık ufukta yıldızlar yok
yoksun mavili bulutlar arasında görünmüyor
yıllara sayılan zamansız sevdalar

uçan uçurtmam doluya yakalandı
takıldı ağrıyan yüreğimin sızıları çoğaldığı zaman yaşarken ölüme yürüdüm
yar

yoksun gözlere bakan elası gri renkler çoğuşurken
hayat sevgiyle adım atarken çok yoruldum
her yer denize akan nehirler gibiydik

ellerinden bir çiçek yosunu kuruyan güllerinle
cebimde elim kaldı dertlerimle sırılsıklam ağlarken gözyaşların
yağmur seli taştı yollara duran gözlerim

yoksun havası kışların en soğuk kasırgalı rüzgarları
içimi soğutmaz gecelerim senle kaldı
mavi kuş sesi
mavili umutlar yağsada ben sensizliğine yanardım
sen yokken varken de..

düşlerime hasret sardığım günlere bıraktığım güne saydım yar

deryası köz
denizi gönül sularına b/akan
gözlerim yandı çok uzak bir güneşinle

yanar yanar dikildim
karşında
topraktan sergenden kuruttuğun gözler
yağmur gözyaşı damlası kurudu ne zamansız sevda yeli rüzgarı esmiyor artık

gidenler geri gelmez ki
umuda takılan soğuk bulutlar sararken
sesim duyulmaz ki
gözler yorgun uzak kuş sesi gelmez artık

çağlayan su sesi
artık duymuyor feryadım uyuyorken
ışitmeyen gözlerim görmez artık
düşe kol kanat yoruldum sevdamın yeline b/akmıyor

sen can çekişen yüreğinle aklın fırardayken
ben her şeyimle mahkum kaldım dört duvar arası gözlerin gülüşürken
sonsuza uçan hayallerim dört nala koşardı

sensiz kalışım rüzgara savurdu
hayat sevgiyle öpüşürken öldü yarını aydınlıklar sardı
hayat rüzgara kapılıp sonsuzluğa uçtu
ardında baka kaldı gözlerim

hayat sevgiyle yürürken rüzgara kapıldı
gitti...

10*08*13*