Hayat Seviyorum Seni
Ey hayat !
Seni
Annem kadar..
Sevdalım kadar..
Vatanım kadar
Seviyorum...
Ne kadar
Acı versen..
Ne kadar
Bilmediğim,
Duymadığım,
Okumadığım
Hasretlik varsa..
Özlemler varsa..
Ve
Sen bunları bana
Ne kadar yaşatsan..
Para kazanmak için,
Deliler gibi çalışsam..
Mecnun misali sevsem..
Olmaz aşklar içinde kalsam..
Ve..
Uykusuz
Kapkara gecelerde
İnim inim inlesem..
Hatta..
Gözyaşlarımın içinde boğulana kadar,
Beni ağlatsan..
Her geçen yılda
Alnımda
Yeni çizgiler oluştursan..
Saçlarımı
Kış mevsimi ile buluşturup,
Karlar yağdırsan..
Seni
Annem kadar..
Sevdalım kadar..
Vatanım kadar
Seviyorum...
Senden
Yaşayarak, öğreneceğim
Daha çok şey var...
Şiirim içini açmış. '''Hafize''' Arkadaşım. Ne güzel...Sevindim doğrusu...🙂 Evet..Hayatı çekilmez kılan yine insanlar.. Önemli olan böyle insanlardan uzak durmak.. Sevgisiz hayat zaten çekilmez...
Şiir içimi açtı bugün. Hayat zaten çekilmez sevgisiz. Yürek kaleminiz hiç susmasın...
Sayın, Şenay Demirci.. Güzel yorumunuz için Teşekkür ederim
Hayatı bu kadar çok seven için,herşeyin en güzeli kapısına gelmiş demektir.Hayat zaten şiirde saydıklarınızdan ibarettir.Ve siz bunu çözmüşsünüz... Tebriklerimle ŞEN kalınız.