Hayat Şiiri

Şu dünya da neler geldi başıma,
Zalim kader ağu kattı aşıma,
Babam öldü gelince on yaşıma,
Konu komşu bana yetim dediler.

Altı yılda ilkokulu bitirdim,
İşte burda tahsili de yitirdim,
Diplomayı iyi yine getirdim,
Ne köpeğim nede itim dediler.

Ne olur ben de okuyum dedim,
Hem tekme hem de şamarı yedim,
Çaresiz sanatı hep benimsedim,
Ustaya verilmiş etim dediler.

İki bine radiyocu ettiler,
Usta kalfa hep canıma yettiler,
Düşman olduk yalnız kini güttüler,
İstemeyiz senin etin dediler.

Taşçı oldum taş tutmadı cilayı,
Duydum olur olmaz bütün kalayı,
Haftalık yetmedi eve kirayı,
Veremedim şeref hasiyetim dediler.

Girdim Ankara da döşemeciye,
Konyak içer ustam kaldım geceye,
Hayatım döndü hep bilmeciye,
Dükkân yandı yok servetim dediler.

Uzatmayalım kaynakçı oldum,
Sayılı şirkette tekfeni buldum,
Kaynak delik çıktı bende mahvoldum,
Kıymetlidir sende bitim dediler.

Sene seksen iki askere gittim,
Jandarma olarak askerlik ettim,
Teskere verdiler sevinçten bittim,
Sana hasret memleketim dediler.

Kırşehir Ankara Isparta gezdim,
Kırıkkale deyim petlası sezdim,
Yoruldum şirketten canımdan bezdim,
Kış geldi çıkarıp metim dediler.

Velhasıl çıkan kısmet hayırdı,
Necati egeyi Allah kayırdı,
Emniyete girdim veda bayırdı
Düzdür yolun bu kısmetim dediler

Not. Emekliyim halen kayakçı olarak seyyar çalışıyorum