Hayat Ve Ben

hayata ellerimi açtım tutsun istedim az da olsa.
o baktı kafasını salladı. git dedi acımasızca.
söyledim çaresizce kimsem kalmadı senden başka.
öl dedi umrunda mısın ki birinin soruyorsun bana.


ağladım duvarın dibine sırtımı dayayıp.
kahroldum, içten içe sıyrılıp.
annem geldi aklıma ama gerisi kayıp.
bu nasıl bir yalnızlık nasıl bir üzüntüdür ve de ayıp

kalkmak istemedim ağladığım duvardan
zor geldi yukarıya bakmak en kolayından
sordum kendime neden dedim istedin
isteyen ben miydim? istese idim ölmezmiydim.