Hayat Yongası
Kalbimin postallarını geçirip dizlerime kadar
Saklı isyanları topladım topraktan
Kış fotoğraflarına dalıp kar nasıl delinirin felsefesini yaptım
Kartopundan düşlerle avuttum içimdeki kardan adamlığı
Öyle hemen eriyip koyuvermek yoktu buz mevsiminde
Eksileri severdi çünkü ters laleler
Boynumdaki melali iğne ipliğe geçirip zürafa işlemeden az önce
İçimdeki çemberi doladım dilime
Lat Menat Uzza
Allah aşkına
Neler biriktirdin içinde
Hangi olmamışları adadın esen rüzgarlara
Ki silip süpürdü senden hemen sonra
Hayallerindi kaçıp giden
İri bir parça kaldı sadece
Bir gemi batığı
Bir büyük yutkuntu
Umut kaydırağı ya da
Rüzgarın ıslığı kim bilir bir daha ne zaman çalacak
Koynundan aldığını müjde niyetine sarıp sarmalatacak
Boyundaki melalin zürafa işlemeye ramak kalması, hem zarif hem de yoğun bir tasvir. Sanki hayatın yükünü bir iğnenin ucunda taşırken, o iplik bir yerde kopacakmış gibi. Tebriklerimle.
Umut biterse ,şiir biter Tanrı seni korusun şair :)
Şule ;son zaman şiirlerini ilgi ile okuyorum
Sevgiyle kal 🌺
"Kalbin postallarını dizlere kadar geçirip topraktan saklı isyanları toplamak" bayıldım buna değerli şair ve elbette şiirin felsefesine... "lat menat uzza " sahi bu coğrafyanın puttan da olsa bir zamanlar kraliçeleri varmış bak nerelere götürdün bizi dönecek olursak konumuza( şiirin bendeki etkisine) içimizde birikenler yağmurlarımızın da etkisiyle gun gelir formu balçık yığıntılar oluşturur hayatlarımızda nafiledir sonrasında kalbin postallarını dizlere kadar geçirip saklı isyan toplama gayreti ,atılan her adımda postallara yapışan balçık adım atamaz hale getirir insanı sonunda... E ne yapılmalı o halde? nin sorusunu bende arıyorum asırlardır..
Çok guzeldi.Sevgimle.