Hayat Zor İşte...

Çocukluğumda başlamıştı yalanlar
Öğretmenim ilkokulda sormuştu
Ayşe'ye ne olacaksın diye
Doktor demişti oda duymuştum kulaklarımla
Hep ona doktor gözü ile bakmıştım
Okulun tam sonuna vardığında
Ayşe yoktu sonunda...

Sanki bütün dünyayı sarmıştı yalanlar
Her kitabın sonunda mutluluk senaryoları
Peki haberlerdeki ölüm ilanları...

Her şey beyaza hasret griye boyanmıştı
Dünya bize yalanlarla anlatılmıştı

İnanmıştım oysa
Pembe panjurlu evim...
Çiçekli bahçelerim olacaktı
Mesleğimi de ilkokulda seçmiştim
Ayşe ile...

Öykülerde sevmiştim
Polyannayı ...
Mutluluk oyunlarında öğrenmiştim
Yalan cümleler kurmayı

Çocuk kalmak ne zormuş oysa
Büyüdüğümde anlamıştı bende
Yıllar içinde gülen yüzle ağlayan yüzün
Hikayesini duyduğumda
Hasret kalmıştım doğrulara...

Şimdi doğrulara hasret kalmıştım
Yalanların içinde kendimi sorguluyordum
Bir bulmacanın anahtar kelimeleri gibi
Var ettiğim doğruları teker teker
İdam ediyordum..

Hayat kelimesini daha iyi anlıyordum
Öğretmenimin hep yasakladığı
Babamın sürekli kullandığı
Annemin sessizce fısıldadığı
Benim ise şimdi haykırdığım
Hayat zor işte...