Hayata Bağlayan

Sen sus
Ben ağlarım ikimizin yerine
Çivisi çıkmış dünyada
Neler gördük
Neler yaşadık



Kıyamam cann
Gözlerinden süzülen kanımdır
Ağlayıp da yüreğimi dağlama
Çıkışı olmayan kör kuyuda bırakma



Artık
Maviye ezgiler söyle
Umuttan sözleri olsun
Bu kadar hüzün içirirken gecenin donuk rengi
Hayat kusuyor çirkefliğini
Alacasında ölüm sessizliği taşır gün
Erkenden uyanır acın
Dokunsan sarılacak yanı yok
Her yanı çıban ur



Şimdi
Direnme zamanı
Gülüşlerine hayatı takın
Bazen bir çift göz
Bazen de özlenen bir sözdür
Elinden tutup hayata bağlayan