Hayata Dair Gerisi Vesayir

Pişmemişken henüz ham iken hayatın yollarında
Umutlarımız bohçalanıp kapatılmamışken kilitli sandıklara
Hayallerimiz kara bir trene bindirilip sürgün edilmemişken uzaklara
İçmemişken acıyı, su misali bardak bardak
Sevinçlerimiz törpülenmemişken kader denen kör bıçağın ucuyla

Kısacası toy iken daha, Ömrümüzün en deli çağlarında
Üzülmeye bahane arar gibi ; Aşk acısını icat ediverdik başımıza
Üzülecek daha somut nedenlerimiz olsaydı inanın bana
Şükrümüzü de tövbemizi de o denli gönülden yapardık Allaha !.