Hayatım

Bir haftadır uyumadım,
Yatagım tabutum oldu.
Nefes alamıyorum,konuşamıyorum,
Kafam bir bomba gibi,hala beklemede.

Kalbimi ve ruhumu al!
Artık onlara ihtiyacım yok!

Asık oldugum kişi,
Beni dizlerimin üstüne cöktürüyor.

Asık olduğum kisi,
Beni rüyalarımda boguyor.

Asık oldugum kisi,
Yine tekrar tekrar beni asagıya cekiyor.

Gece hipnoz etti,
Sessizce yanımda doguyor.

Boşluk,hicbirseylik icimde bir delik acıyor,
inancımı ve gururumu al!
Artık onlara ihtiyacım yok.
Bu kum tanesi kücüktü,büyüdü tas oldu,
Bu tas yatagımın yastıgı oldu,
Bu yatak kabristanda mezarım oldu'!

Fırlatıldıgım yere bir karanlık bahcesi oldum.
Bu yüzden hayatımı al,
Artık ona ihtiyacım yok!