Hayatıma Hayat Kat Bu Gece

Çökünce karanlık yalnızlık dolu odama.
Girmek istemiyor canım.
Senin yattığın ama olmadığın yatağa.
Hayallerle dolu beklentilerim yok oluyor birden bire.
Çünkü sen bu gece yoksun...



Dolaşıyor belki gölgen bir yerlerde.
Ruhun serilmiş gibi yatağının üstüne
Yaymış eteklerini de kimse oturmasın der gibi.
Gece lambasının gölgelerinde karşı duvarda ismini yazar.
Ama sen bu gece yoksun...

Antreden gelen tıkırtılar.
Yüreklendiriyor beni birden bire.
Sermedik ki yerlere halı kilim.
Geldiğimizi anlayalım diye.
Açılan kapıdan bir çift ışıldayan göz.
Kedi, kedimiz.
Ama sen değilsin ki...

Gitmeye çekiniyorum mutfağa.
Son içtiğin çayın bardağı orada.
Kalmış kenarında dudak izin.
Korkuyorum yıkamaya silinecek izlerin diye.
Demlesem diyorum yeniden.
Hem de senin en sevdiğin kaçak çaydan da bir avuç katarak.
İçsek karşılıklı olarak.
Ama sensiz içilmez ki...

Hazırladım ekmek arasına üç beş zeytin.
Gözlerinin renginde.
Senin sevdiğinden, en acısından da kattım biberini.
Yiyince şeker gibi olacak o acılar.
Yeniyor ekmek be canım ama.
Diziliyor boğaza ip gibi o ufacık zeytin tanecikleri.
Arıyor gözlerim yardıma gelsin zeytin gözlüm diye.
Sen gel de yine takılsın ip gibi boğazıma...

Alışmak zor be canım.
Yaşamadım ki ben senden sonra sensiz geceleri.
Dört duvar arasına hapsettim bedenimi.
Balkonsuz oda gibi hissediyorum kendimi.
Nefes alıp kaçacak yer yok.
Çığlıklar sesler doluyor kafamın içine.
Giriyor ağrılar karın bölgeme.
Arıyorum seni sesini ellerini.
Gezdir parmaklarını dindir acılarımı diye.
Bakınca kapıya doğru ilişiyor gözlerim konsoldaki aynaya.
Yansımasında var bir şişe ile iki bardak bademli meyvesi yanında.

Bir ses
Geliyorum canım diyen sesi duyuyor duymayan kulaklarım.
O zırh la kaplanan kapının arkasından
Evet, senin sesin.
Gel be canım gel de.
Hayatıma hayat kat bu gece.


Beyas- çorlu
03-09-2011