Hayatımı Mapus Ettiğim

Bugece damla damla düştün içime
Sessizliğin, bir yağmur fırtınasından farksız.
Ben 2'ye bölündüm hayallerimle, kalansız..
Bu gece diğerlerinden çok çok farksız..

Gülüşüne ömrümü, gözlerine hayatımı mapus ettiğim
Bilseydin uğruna döktüğüm göz yaşlarını nevar!
Bugece hicranımla baş başa bırak beni
Görseydin keşke , göz yaşına canını feda edecek biri var..

Ne olur git artık düşüncelerimden
Terket geride kalan yaşanmış nevarsa içinde sana kalan.
Sensizliğin faslında kaybediyorum benliğimi , çürürmüşcesine isyan ediyorum
Acımı dindirecek ne anı nede bir ümit var senden kalan
Hücre hücre erittin bu bedeni yar
Yağmur sonrası gökkuşağının rengini kaybedişi gibi..