Hayatımın Ekşisi Canım Cicim

daha dün gibi hatırlarım

seni seçtiğimde pazardan

güneş çiçeği sarılığın nasılda ısınmıştı canıma

seni sıkmadan aldım.

yüreğin acır diye çay çorbaya

sıkmadım,

parmaklarım arasında çekirdeğin

gözleri gülüyordu.

gözlerim buğulandı ayrılır gibi senden

sanki kızımı gelin mi ediyordum.

sen de ben gibi yaşlandı göz kıyıların

için için içinden ağlıyordun

belli ki mutluluk çağlıyordun.

Ve

veda anı gelmişti

toprağın kucağına bıraktım.

o an perde perde geçti geleceğin aklımdan

sen parmaklarımın arasında tuttuğum

minik serçem.

kara topraktan yeşil bir baş uzattın

ince ince tüyleri

anne karnına tekme atan

bebek gibi

sonra el ayak uzattın etrafa

gülücükler

bir avuç kadar olmuştun

öptüm yeşil yapraklarından

tutsun ellerinden dayısı

tay! tay! bak ayakta duruyorsun

Rabbim kem gözlerden korusun.

Şimdi balkonumda boyun boyumu

aşmış,

tavanı delecek gibi göz dikmişsin güneşe

nerede! nerede!

benim annem babam öz kardeşlerim

sülalem neredeler diyorsun

günde bir iki defa sadece göz gezdirmek yeter mi!

hani okşamak yanaklarımdan öpmek yok mu?

çocuklarınız torunlarınız gibi bende

yoksa ben öz değil miyim?

bir yanım ahşap kapı bir yanım duvar

uçsuz bucaksız göğün neden azını görüyorum

bir karış toprakta sıkıştım

neden kuş ayakları gıdıklamaz dallarımdan

bu doğaya aykırı!

özgürlüğüm kısıtlanamaz!

eylem yapacağım!

diyerek söyleniyorsun

04/08/2019 yagmur…