Hayatimin İklimi

Gün batıyor yalnızlığımın üstüne,
Hayaller üşüşüyor,
Yitik rüzgarlarımın esintilerine.
Mil çekilmiş sanki gözlerime,
Hayatımın iklimi artık matemde,
En acı nâmeleri dilinde,
Biat ediyor sensizliğe,
Kirlenmiş düşler ezberimde,
Kalemi kırılmış gölgelerimin,
Acımadan darağacına itilmekte.
Sığınağıydı her düş, korkularımın.
Göz yaşlarım sensizliğin armonisinde,
Düşlerim siyahlığında dirilmekte,
Kıyameti oldun duygularımın,
Fâili belli yitirdiklerimin,
Yokluğumun arifesiydi parmak izlerin,
Sükûnetimin acısından gelir lisanım,
Tezahür eder mi bilmem benliğim,
Aynalarda yok olmuş, yansımaz varlığım...