Hayatımın Romanlaşan Yüzü

Süründüm kendim olmayan yolların tozunda
Üstüm başım yırtık sayfalar yüzünde
Yalnız kalmış ölü sessizliği

Ağlaşan martılar çığlığında aynalarda
Bekleyen yüzlerim
Maskelerimde boyalı tuvaller

Duvarımda asılı unutkanlığımın utancı
Gibi bakan izlerim toprak kokusunda
Ağlaşan çaresizliğim

Koynumun sıcaklığında
Sevgilimin tensiz ruhu
Ellerimde bıçak olmuş zaman
Kalbimin orta yerinde
Yokluk uçurumları

Göz bebeklerimde karanlık bir nokta olur hayat
Uzandığım sevdalardan uzak

Tarihlerin takvimlerinden
Düşmüş bir mevsim...

Rüzgâr dilinde denizimin dalgası
Ezilen gözlerimin ışığı uykularımda
Körlüğüm...

.....
..................
Roman yazmaya kararalı günler alfabesinde
Kelimeler silik yazıldı
Suya...
Oysa kıştı kalemden dökülen.

18 Aralık 2010 41 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar (2)
  • 14 yıl önce

    harika, çok güzel bir şiir,👍👍👍👍👍 tebrikler

  • 14 yıl önce

    çaresizlik kokan bi şiir... çok fena çokkk... ben de kendimden bişeyler buldum bu şiirde..