Hayatın Aldıkları Hissettirmeden

Bir dilek ağacı gibi,
Duvakladım renk renk seni.
Düğüm düğüm yaptım.
Taze taze
Astım dallarına dileklerimi...

Köklerin sulandıkça adaklarla
Şımardın.
Şımardıkça kanattın.
Kanattın yaralarımı,
Acımadın,
Aldın umutlarımı benden
Çaldın...

Artık yüreğim yangın yeri...
Gözyaşlarımı akıtırken içime,
Duyar mısın?
Çıkan ıslıkların sesini...
Yaralarıma sürdüğüm,
Nemli bir merhem gibi...

Şimdi bak da gör,aynadaki beni.
Yorgun,algın...
Kim tanır bu halimi?
Bir gergefe gerilmiş yüzümde,
İğne iğne işlenmiş acılarım,
Acınası biriktirdiğim yaşadıklarım...

Oysa bu değildi anlaşmamız.
Seni,
Her basamağında
Bir parçamı bırakarak tırmandım.
Çıktıkça yalnızlaştım.

Ben deli,ben divane...
Nasırlaşmış tabanlarımın acısı,
İşlemezken yüreğime,
Kurudu dileklerim
Döküldü eteklerime...

2008 / Ağustos