Hayatın Binlerce Evresi Var

mutlululuk ölmek için iyi bir sebeptir bazen
işte o an ağzının kenarında gülümsü
atmayan bir kalbi kapatıyorsun

perdeler havalanıyor rüzgar şarkısının bir adım ötesinde
karanlığın örtüğü ve yaralarını sızdıran bir akşam olmalı
yada aynı anda düşünülen bir şey bu

gel ve rüzgara eğilmeyi kutlayalım bu akşam
aklının defterinde hoyratlık etmemiş anıların serkeşliği
hadi bul onları meziyet ve sanat ötesi bir şey bu
sarılmak masumiyet ve teslimiyetin eşidir
dudakları yanan her kez bunu anlayabilir

hayatın binlerce evresi var
ve karşıda duran kadın bunu bilmiyor diye
utanacak değilim sevmekten
olur olmaz alkışlar kül dökmüş kedi
yeter ki seni öperken
aşkların iyi olsun niyeti

yani bir orman gibi savrulurken kokular
kime değeceğini bilmeden
içi kıyılara vurmuş papatyaların sonsuzlaşan rengine
asla seni sevmiyorum diyemezsin

onun için kalbin en uzun bilmecedir
vurur vurmaz dudaklarımı dirilten.