Hayatın Çıkmazları

Dik yokuşlar, keskin dönemeçler,
Çıkmaz sokaklar,
Haksızlık etme diyor birileri bir yerlerden .
Az kalsın unutuyordum
Evet,
Unutuyordum.
Bazen de düz yollar
Ve nadiren de olsa yokuş aşağı inişler.
Neden hep tık nefes ?
Neden hep soluksuz?
Küt küt atan bir yürekle
Baş etmeye çalışmak
Koşturmak ama durup dinlenmeden
Hayat kadranını sonuna kadar kullanıp
Fren pedalını unutup
Yapışmış gaz pedalına hayatın
Son sürat bir yerlere bir şeylere
Yetişmeye çalışıp didinmek.
Neden?
Frene basıp ,mola vermek
İçine kadar çekip hayatı
'Dünya varmış ' demek neden çok az.
Ne zaman bunu yapsak
Arkası en doksan derecesinden
Karşımıza dikilmiş bir dik yokuş
Bize hükmedip meydan okuyan
Dimdik bir çıkmaz
Her seferinde yeniden mi?
Demek yok !
Ama aslında yeniden
Hep yeniden başlamak .
Hayat merdivenleri çok, sayısız.
Sayması imkansız
Ya çıkması ,
teker teker ter içinde ,
Bir o kadar imkansız.
Düşmeden kalkmak hele ki çok zor
Düşmeden öğrenilmez mi hayat
Bu daha da mı imkansız
O halde;
İmkansızları başarmak mı hayat?
Neden?
Yorgun virajları dönmek
Her viraja daha da yorgun girmek
Zor .
Hayat geçip giderken
Her yalpaladığımızda
Düşmeden devam etmeye çalışmak
Zor.
Kaldırıp başımızı yerden,
Eteklerinde durduğumuz o dağların
zirvelerine kafa tutmak
Zor.
Zor be cancağızım!
Hayat geriye bakarken de,
Yürürken de,
İleriye gitmeye çalışırken de,
Hep ama hep
Çok zor.

Aynur Ateş Aydın 2018