Hayatın İçine Salınan Uçurtmalar

kısa hikayelerin içinden gelir bazen insan
bazen satır aralarından dökülürken kelimeler
farklı farklı yaşanmışlıklardan bazen de...
birkaç kelimelik hikayeler işte!

mesela sen;
şiir dizelerini hiç denemedin ki..
bir kelimeden ne hikâyeler,
ne duygular akar tırnaklarına dek
çağıldarsın, duymazsın sesini,
duyamazsın kurumadıkça gözyaşların.
yaka ceplerinde süstür kimine mendiller.

mesela sen;
yoksulluk ile zenginlik arası gibi değil düşünmeler
köyde ne hikâyeler olur ki, diye düşünür kimileri
davar gütmek, ya da odun kesmek gibi hiç değil,
ah keşke böyle olsaydı.

karda kışta zeytin toplamak var ya
yoksulluk düştükçe, yani köyün sefaletini toplamak gibi....
toplamak gibi döküldükçe şiirin dizeleri
donar parmak uçlarında nice sevdalar,
nice sevdalar yağar
kar taneleri arasında pencere önlerinden geceye.

öyle sanırdık,
anlatsın istersen bir Ahmet, bir de Ayşe
yaz geldiğinde İznik gölü kenarında bir köye uğra
hele adı Keramet ise... sihir falan da değil,
küçük Paris günlerinden kalmadır,
gör, bir dokunup bin ah işitmeleri
dizeler vuruldukça, ya da karayel esiyorsa
donmayı görmesin bir kere gelecek.
bu kış ne çok duygu sarktı saçaklardan.

isimsiz gömülen ne çok insan vardır,
kaybedip te giden ne çok insan,
akşamdan kalma halleriyle, ya da kahredip te kendini
ne romansı hikayeler, sen hiç sevmedin ki uzun olanları.

keşke biraz şiirsel deneseydin yaşamayı
dizelerin içinden bulup çıkarttığın kelimeler ile
ne çok uçurtmalar yapardın hayatın içine salınmış,
ne çok uçurtmalar alır seni götürürdü...
ne fark eder hangi topraklar diye, rüzgar
nerelerden alacaksa ve götürecekse nerelere.
bir kelimeden ne hikayeler işte!


Ekim, 2017