Hayatın Migreni
gözümün gördüğü
en alevli gidiş.ken odunların hamalıydı sırtım
parasız bir ırgattım
-kendime!
emsalsiz ürk!
zincirle kendini bir gelinciğe
mağlup etme etini
kemiklerinin kağnısından in!
hayatın migreni bu
bir acının en batkın tacını takıyorsun
ve sabahın beşinde kapanan en son kapı
gövdesiz bilincin
eyleş
ve defneleri sev...bb
esaret pası ile gübrelenen kırı boz, yeli kangren bir örtüdür gölge niyetine uzandığımız geceler.. iyisi mi günebakanı sev ve gözü ol.