Hayatın Renkleri

Bir ıssız vadi gibi şimdi bu koskoca şehir
Güz sancısı gibi bir bahar geçirdi şimdi bu şehir
Gez gör dedim ıssız sokaklarını
Kim bilir hangi köşe başında ağlayan çocuk çığlıkları

Şimdi bir sofra kurulur sahil kenarında
Gözler seni arar hilalin ışığında
Ben mesken tutmuşum
Yosun kokulu taşlarda
Hala seni ararım bu ıssız yollarda

Kalp ağrısı mıdır yoksa güz sancısı mı
Baş ağrısı mıdır yoksa yürek yarasımı
Gerçekten yokluğuna bu şehir bile alışamadı
Gittiğine bu yürek inan hiç inanamadı .

Şimdi bomboş sokaklarda ararım o heyacanı,
Şimdi denizlerde ararım o huzuru,
Şimdi martılara bakarım özgürlüğü anımsarım,
Tebessüm ederim şimdi sonra; kah oturur ağlarım .

Benim çığlıklarım sessiz
Benim dualarım artık sensiz
Benim gecelerim artık renksiz
Siyah beyaz bir hayat içinde renk cümbüşünü arayan insanım şimdi .


Dünyayı boyamışlar siyaha ve beyaza
İnandırmışlar insanları sadece iki rengin olduğuna
Bir bakın yağmurdan sonra kubbeye
Renk cümbüşü hala var belki son vakitlerde
Ama hala var , yitip gitmeden yakalayın onu
Bırakmayın o renkleri, hayatın renklerini

Şimdi tam da düşünme vakti , o hazin sonu
Hangimiz kalıcıyız ki ,
Hangimiz tamız ki , yarımını arayan
Belki bulan, belki bulamayan
Canı yanan yada canlar yakan ...