Hayatla Süslenen Anilar

Hayat bir başlangıçla dünyaya gelmektir
soğuk bir akşamda dışarda serinlemektir
Bazen gökyüzünde uçar gibi seyretmek etrafı
Kollarını açıp etrafa atmak sevinç çığlıkları
Terini tırnağından akıtırcasına yaşamak
sonrada üzerine bir meyve suyu tatmak
Aştide arkadaşını uğurlamak denizliye
Tabi bir cafede çay içmek öncesinde
Üniversite sıralarından da geçer hayat
Arkadaşlarımızdır o mutlu günlerden kalan
Hatıralar deli dolu bazen iniltili
Her ne kadar acıtsada insanın içini
Anılardır o günleri tekrar yaşatan
Resimler ise anılardan geriye kalan
Hayat ufka doğru kaymaktır hatıralara bakıp
Bir kahvaltı masasında yemek yemektir
Bir gezi sırasında çiçekli bir yoldan geçmektir
Mezun olduğun gün arkadaşlarına sarılmak
Canın sıkıldığında bir ata binip uzaklaşmak
Siyah gözlüklerle bakmak dünyaya
Herşeyi bırakıp sırtını yaslamak duvara
Ramazan ayında yemek yemek bir otelde
Hem de sınırsız tıka basa doymayacakcasına
İlk doyan gözün olmuştur,ne kadar doymam desende
Işığa doymuştur gözler karanlık akşamlarda
Gülmeye doymuştur gönül hüzünlü günlerde
Doymayacak bir şey vardı oda ruhum
Sevgiyi yaşadı doya doya, yudum yudum
Fakat yine doymadı hayata, doyamadı
Üzüntüyü yaşadı yine yudum yudum
Feryatlar dindi acılar ise kesildi
Fakat yine hayata doyamadı
Doyamadı çünkü hızlı geçti hayat
Rüzgardan da hızlı kasırgadanda
Işıktanda hızlı, hayalden de
Doğdum,büyüdüm, yaşlandım, öldüm
Söylesene ey hayat daha neyi gördüm