Hayatta Olmasan da Hayatımdasın!

Üzüm suyu sevdanı yudumluyorum
İçimi yakıyorsun,içtikçe
Gönlüm çok yandı,arsızların narında
Ama böyle yanmaya alışkın değil
Hem yanıyorum sana,
Hemde sen kokuyor diye soluyorum dumanı!

Göz görmez olmuştu puslu aşklardan
Kalp titremezdi gecenin kıyısında
Geldiğin ilk günü hatırlıyorum
Nasılda çiçek açmıştı solan hayallerim
Ve sahiplenmiştim seni
Cesaret edemiyorladı başka gözler sana bakmaya
Keskin bakışlarımı taşıyorsun diye
Hani taşa baksam,toz ederim
Yanına gelipte ilk defa konusurken
Titrediğime bakma!

Her sabah mutluluk günaydın derken
Soğuk bakıyor alışamadı bana
Hüzünler vefasız diye ağlıyor
Dışarda bıraktım onları gelişinle
Sahip cıkmıyorum artık hüzünlerime
Söktüm dikenli tellerden kalbime ördükleri ağı
Bir çiçek büyüyor şimdi
Adı sen,kokusu sen,yaprağı sen!
Umutlarımda açıyor,gülüyorum
Kokluyorum doyasıya
Gecenin karanlığında!

Göz göze geldiğimizde dünya duruyor
Ben senin etrafında dönüyorum
Tüm bedenine hayran hayran bakıyorum
Çöz düğmelerini iliklerinden
Bütün gücünle kendine çek beni
Çözdüğün düğmelerin yerine beni ilikle kendime
Öyle bir sarılalımki kemiklerimizden ses gelsin
Kor olsun dudaklarımız,yansın ayrılık!
Uçmaya başlayalım sonra
Yıldızlara,aya,yakından bakalım
Ve dünya bizim etrafmızda dönsün
Bütün mevsimleri aşk yapalım!
**********************
Bütün mevsimler aşktı gülüm
Geçmesini istemiyordum saniyelerin bile
Evlenelim demiştim,evet demiştin
İki gün sonrada,ebedi aleme gitmiştin!
O günü düşündümde ondan yazdım böyle
Nasıl toprak? kışın üşüttümü seni
Bak artık yaz geldi,üşümüyorsun değilmi
Gelirim ben yine yanına
Biliyorsun!aşkım büyük
Sen toprakta bile olsanda!

Yoook!ben hiç üzülmüyorumki!
Hüzünleri gelişinle atmıştım hatırlıyorsan
Bana vefasız demişlerdi
Bütün gücümle sökmüştüm kalbime ördükleri
Dikenli telleri!
Ve çiçek dikmiştim
Bak!ne kadar güzel büyümüş toprağında
Yoksa senmi söyledin,senin gibi kokmasını
Ben çok mutluyum,ondan engelleyemiyorum
Gözlerime yaş dolmasını!


Yazar_Demodern..