Hayellerimin Peşinden

Yine bir gece
Dalıyorum uykuya
Gözlerimi kapayınca
Uçup gidiyorum gönül penceremden
Uçuyorum, uçuyorum
Özgürce ....
Çırpıyorum kanatlarımı

Bi ara düşünüp
Soruyorum kendime
Nereye gidiyorsun ? diye
Etrafıma şöyle bi bakıp
Diyorum ki...
En çok nereye gitmek istiyorsan
İşte git oraya

Hiç durmaksızın
Gidiyorum...
Nereye mi?
Hayellerimin peşinden
Nededir?
Bilmiyorum
Gidiyorum ama hiç yorulmuyorum

Çok mu?
İstekliydim
Yoksa !
Hayat çok mu?
yormuştu beni
Anlam veremiyordum

Hayellerim gerçek oluyordu
Rüyada da olsa
Gülüyor,seviniyor
Bazen gerçek olamaz diyordum

ve ansızın

Bir ses işitiyorum
Kendine gel...
Kendine gel...
Diye..
Beni sarsan iki el

Geliyorum kendime
Peki ya
Şimdi niye koşamıyorum
Hayellerimin peşinden
Artık koşamazdım
Çünkü hayat yormuş
Belim bükülmüş
Dizlerim yük taşımaz olmuştu

Belki başka rüyalarda
Belki baska dünyalarda...