Haylaz Güz'ün Hergelesi

Bana şair diyorlar.
Ah! O güzel dostlarım,
Çok garibime gidiyor,şaşırıyorum.

Ne alakam vardı halbuki,
Benim şiirle sözle,
Bilmiyorlar ki tek suçlu sensin,
Beni şair yapan,şiire alıştıran hep sen,

Ne biliridim ben kafiye yi,
Ne biliridim oysa isyanı, sitemi
Sen geldin girdin şu küçücük dünya` ma,
Ve başladı bende şair hastalığı.
Önce aşk şiirleriyle baş gösterdin bende,
Sonra umutsuzluk,sitem ve acı.
Dize denen şeyi seninle öğrendim,
Mısraymış,kafiyeymiş,uyakmış,
Bunca şeyi sen sardın başıma.

Bana şair diyorlar,
Hiçte iyi etmiyorlar!
Oysa ki yok bir alakam bilmiyorlar.
Ben sadece bendeki seni yazıyorum,
İçimde mi kalsınlar yani?
Kalsınlarda daha mı kötü hastalanayım?
Eğer şairsem bunun sorumlusu sensin,
Bir de zifir gözlerin.
Niye bakıyorsun bilmem arada bir?
Yetmiyor mu onca şiirim?
Daha ne yapayım ki,kara sevdalın mı olayım?
Bana şair diyorlar,
Ah!Bu güzel dostlarım.
Bir bilseler,Senin yüzündendir hepsi,
Bir bilseler seni Haylaz Güzün Hergelesi,
Neden şair olduğumu anlardı hepsi.