Hazan Kamburu

kuru otlar biriktirdim,hüzünlerin çuvalına
yeşilim kalmadı,dikenimi dökeyim ayaklarına

yaslanma artık,gamlı sızlayan,buruk sineme
acımın terleri karıştı,kırışık perçemime

gölgem karanlıktaki acı yüzümün yansıması
vururken senin ak ve parlak,güzelliğine
benim viranlığım çökecek sırtımdam
yıllarımı devirecek teker teker,dizlerine

mevsimlerden,haziran mı,ekim miyim?
çizik atılmış yüzümün yarısına bakarmısın
altında çekilmiş ve ödenmiş bedellele dolu
nasıl buluınur sevdanın savruk yolu
içine hapsetmiş,bunca acıyı hazan kamburu

eğri büğrü dağlar gibiyim açmaz çiçeklerim

dolanır dallarımda parmakların ezilecekler
çukur çorak ovalara serpilirm mi gelincikler
kemğim battıkça,çiçeklerine
yitik bir hazan mevsiminde,kamburuma gömülecekler.