Hazan Kokusu

Güz vakti gelince
Ulu çınarlar ,salkım söğütler , reçine kokulu çamlar,
kimsesiz kalırlar.
Huzur veren gölgeleri aranmaz olur.
Dallarıyla eğilirken selam verir mütevazi salkım söğütler.
Kuşları bağrına basıp yuva olmuş ulu çınar pek bi mahzunlaşır.
Ya her daim yeşil çamlar?
Kucak açar minik dostlarına soğuk yarınlarda bitap düşmesinler diye.
...
Sokak sokak dolaşır esen yelin ıslık sesi ,
Hırçın sular köpük köpük tokat atar sahillere,
Üşümüş kumların üstünde yürüyen yandan çarklı yengeçler
sırtlarında eşsiz deniz kabuğu zırhlarıyla
Kafa tutarlar kıyıları döven denizlere.
...
Nafiledir oysa...
Ne bir duyan ,ne bir gören ne de bir gelen olur.
Alkış tutmaya çalışan olmaz yaprakların muhteşem dans gösterisine.
...
Yönetmen hazan ,seslendirmede serinkanlı rüzgar, dekor sorumlusu tabiat ana.
Ya oyuncular?
Güz güllerinden son hasat ballarını toplayan arılar ,
Kasımpatıların içinde çalışmaktan yorgun düşmüş karıncalar,
İğde ağacının şahane kokusunu içine çeken kelebekler,
Son konserlerini verirken gevezelik yapan cır cır böcekleri,
Ceviz dolu sepetleriyle sohbetin belini kıran sincaplar,
Hazan valsi yaparak göç eden leylekler,
Balık mevsimini açıp ' Rastgele!' diyen masmavi derin sular.
...
Sahne!
sesi duyulunca
açılır hazan kızılı kadife perde
sonbahar oyunun galasında.
Sahnede çoktan yerini almıştır bile duayen aktör ve aktrisler.
...
Emektar ahşap banklara yalnızlık oturur.
Her gün sohbete gelen müdavimler gelmez olurlar.
Yapraklar okşar yanaklarını ulu ağaçların.
Her derde derman olmuş dostlar yürekleri buruk sessizliğe dalarlar.
Gökyüzü dönüşüverir göç yoluna.
Bir bir uğurlarken sevdiklerini,
'Yolunuz açık olsun.Güle güle gidin'
der mahsun yürekler.
...
Hazan böyledir işte
Hüzün kokusu sarar dört bir yanı,
Her dem sakin,
her dem yalnız ,
her dem buruk
duygu dolu gönüllerde.