Hazan Mevsimi Geldi

İşte eylül geldi hazan mevsimi
İçimi kapladı bir sarı hüzün
Çoşan kalemlerde ozan mevsimi
Dök yapraklarını görünsün yüzün

Eylül akşamları hep bir başkadır
Şiirler şarkılar hepsi aşkadır
Dillerden dökülen sözler meşkedir
İnler hep nağmeler telinde sazın

Hazan mevsimidir hüzünlü eylül
Kalmaz bahçelerde ne lale ne gül
İnce bir sis kaplar sanki ipek tül
Neden hüzünlüsün gülmez mi özün

Ölümüne sevda çığlığı sensin
Yağan yağmurlarla adın söylensin
Hüzünlü halinle sen tıpkı bensin
Sellerle çağlasın o kara gözün

Güz gülü sabırsız açmak istiyor
Kuşlar da yuvaya uçmak istiyor
Dallar yaprağını saçmak istiyor
Yeşilin bu sonu ne kadar hazin

NİL eylül'e yangın, boynu büküğüm
Kalbimi sunduğum altından güğüm
Ne getirdin bana gönül söküğüm
Vuslata koşalım isterse güzün