Hazan Vakti (3)

Hazan vakti geldi,dökülür dallarından tek tek yapraklar,
Nasıl bir hazandır Ya Rap,dallarda cümle bülbüller ağlar.

Leylekler düşmüşler göç yollarına,ben neyleyim baharı;
Gönül yorgun düştü senden sevdiğim,bırakmaz ah-ı zarı..

Ağaçlar anadan üryan olmuş,yapraklar tek tek solmakta,
Gülüstanda bülbül hazan vakti geldi diye ağlamakta...

Karamış bulutlar akıp gidiyor gönlümüzden dağlara,
Herc-ü merc içinde dökülüyor yapraklar durgun sulara..

Divane mi oldun gönül bakarsın baygın baygın sulara,
Ruhun mu karardı ne, dalarsın hazan vakti akşamlara.

Düşlerimi buluta kattım bulut akıp gitti zamana,
Zaman benden alıp da gitti seni,senden ne kaldı bana..

Ömür bir yaprağın yolculuğu ,ne güzel anlatır seni,
N'olur sevdiğini söyle bana sevdiğim ,ağlatma beni.

Gül dikenle oynaşırken diken batacak senin eline,
Kaldır tarihin kara perdesini ışık vursun yüzüne...

Uyanmazsan sana hakkımı helal mı ederim Lolocan?
Çok mu zor gelir sana tarihin kara gününde uyanman...

Vicdanlara kilit vurduk saldık zalim avcıyı çayıra,
Aklını al başına, Mevla seni kem gözlerden kayıra.

Yüreklere prangalar mı vurulur? Anlamaz sersem oğul;
Uyanamazsan oğul;avcı seni pusuda bulur, vurur.

İlk kurşunu şair sıkarmış aşka meyilli gönüllere,
Al götür de bırak beni; susuz, serapsız ,azgın çöllere...