Hazan Yağar Babasız Sokaklara
Hazan yağar babasız sokaklara,
Bir çocuk ağlar bayram sabahı,
Bayramlık sevinçleri yarım kalır,
Ellerinden tutar yalnızlığı,
Üstündeki kimsesizliği ağırlaşır,
Ne annesi dindirir acısını,
Ne kardeş sevgisi sarabilir,
İçin için kanayan yarasını,
Hazan yağar babasız sokaklara,
Düğününde yarım nağme harmandalı,
Damatlığı kefen gibi sarar boşluğunu,
Beyazlar içinde ağlar bir evlat,
Yanındaki yâri halden bilmez,
Korkularıyla bir bir gelir hayat,
Kalem ortasından kırılır, kader yazmaz,
Derdini demez biri çıkıp ta anlat,
Dinleseler de baba gibi kimse anlamaz.
Hazan yağar babasız sokaklara,
Omzuna çöker tüm pişmanlıklar,
Burcu burcu ter döker,
Babadan kalan ne varsa,
Ayakta tutmaya çalışır,
Gözyaşlarını babası gibi göstermez,
Saklar kendi ruhundan bile,
Ağlayışları hıçkırıksız karışır geceye,
Bir evlat yanarsa,
Babasızlığına yanar her nefeste,
Hazan yağar babasız sokaklara,
Şimdi sensiz yarımdan da yarımım,
Dualarımın serinliğini yollarım sana,
Affını dilerim varsa tüm günahlarının,
Düşlerimin rengini çaldılar ama
Hayat değil beni böyle içten yıkan,
Sana olan hasretimdir baba,
Seni arar nereye gitsem gözlerim,
Biliyor musun baba,
Seni çok özledim.
babaaaaaaaaaaaaaaaaaaa en hassas olduğum alın kefeni
sustum....