Haziran Aralığı

Bu şehre her gece sensizlik düşüyor,
Ve ben üşüyorum haziran ayında.
Üstümde yitik bir anı,
Terk edilmişlik yatağımın bir ucunda
Sarılıyorum sensiz yastıklara...

Bu şehre her gece sensizlik düşüyor,
Sokağın lambası yanmayı unutuyor
Ve cam kırıklarıyla doluyor kapı önleri.
Ellerimde ince çizgiler,
Hayat seni benden usulca alıyor...

Gözlerimdeki umutsuzluk
Bir haziran gecesine düşüyor
Üşüyor ısınmayı özleyen ellerim.
Ellerin soğuk duvarlara yaslanıyor
Unutuluyorum bir gökyüzü seyrinde...

Bu şehre haziran gecesi geliyor,
Ben hala gittiğin günün aralığında
Soğuk kapı eşiklerinde, titreyen vücuduma inat
Sadece gözlerini düşünüyorum...


Bu şehre bu gecede sensizlik düşüyor
Yıldızlar kayıyor bir haziran gecesinde
Ben sana tutunuyorum...

Kapı aralığının soğuğu vuruyor yüzüme,
Ben aralıktan kalma bir hal ile
Ve bir haziran gecesinde,
Üstelik yıldızlar kayarken gökyüzünde
Ben sana tutuluyorum/
Tutunuyorum ısınmayı özleyen ellerimle...