Haziran Bir Yudum Sevgiye Hasret Kaldı - 1

_*rüyalarımız kaçtı düşlerine /hasrete kalan tenimiz /yollarda gözlerimiz*


doğru söz mü kaldı
ne söylediysek kulak çırptın
her seferinde biz bunu yapamadık
önemli olan üzüm yemek değilmiş
bağcıyı dövmekmiş

derler ya
at hırsızı olmayana kız verilmezi
kalbini çalmadan
atı almayı bilmeden
sen bana gelmen imkansız

dediğin buydu
bahanelerin kendine
sorma gereği tenazül etmesin
emin konuştun kurduğun plan
sözün affı öyleysen yokum

öğretemedim dinletemedim kendimi
kendini dev aynada görensen
oysa engin denizlerde yüzersin
görmezsin yazma dersin

görmesen endamını
göremezsin deniz suyunu
balık baştan kokar denileni
inatla anlamaz yaşarken
hiçlere s/ayıldık

görmeden değermiydi
gam zan yapana gülüm d/eğmez
düşman gibi özüne sarılmazsan
hala dost gibi görüntü sun...
gidişatın kuşkularıma eser

özgürce sevenin bedeli olmalı
yürüyen acı kedere gülmeli
gülmek yokuştu sana
söz sana gelmez gülüm

baştan bitirmiştin bak sözüne
''yazma yahu..!
yazmadım yazmamda''
unutmadım unutulmaz sözlerin
arsızda değili bilmiyordun ki

haziranda desende
olmayan haziranlara kurgun
on üçüncü aydasın gelir
mevsimsiz aya ayarladın kendini
söyle hep hikmeti zar eylettiğin

neden hala görmek istemediğin
turuva atı gibi eskiye hevesin
bir de ne yaptığını söyle
sevmek emek değiliyse
kendın seçtiğin boş kahrını

son sözüm tanımadığın insan
insan yerine koymadın gülüm
yinede özledim emeğini sözünü
özünü bırakmadığın beni

(sözlerine bakılırsa
tanımadın ki
tanımaz haldesin)

Haziran bir yudum sevgiye hasret kaldı

30 Haziran 11- Karataş