Haziran Dokunuşları 4

ben artık şiir yazmayı unuttum
gözlerine nur g/ördüğüm
sözlerine y/andığım
ruhuna k/andığım

şimdi hep bilinmezliğin
bilmiyorum
geldiyse vicdan kalıbına zer
dökülen gözyaşın ahına
gönül yarasına k/andığım

muhatabın zaten değildin ki
uzaktan yakında dört nala koşu
hava ağardı kalbim karardı
yorgunluğum bilmezine k/andığım

sen gelmeyi bilmezsen
yolun acılsın gelmez bahara
rehberim olsun yolun benim
göçümün ağırlığı

kalışın bağbozumunu geçti
saçlar uzarsa orak yakın biçmeye
hayvan kırpma zamanı geçti
bizimki geçmedi bu diyarda

usa varmak engellileride geçti
uzaya gitmek kadar zor olan neydi
ümitsizlik salarsın kendini bendini
doğanın kanunu değişmezsek

nice haziranlar gelse kurtarılışın
ip üzerinde düşüşün...
günü gün etmede kalan neydi
darası yok
ne hesab kur nede gözyaşını sil

hayat bir riskse
varsa yolun yordamına gel
konuşmak yoksa neyin umutsuzluğu
hayvan koklaşırken insan konuşurken

anlatır derdini..
ümitsiz olmak bitimin eşiği
can umuda dinç kalmak
hasretin hasretimdir

bilirsen
sev beni seveyim seni
lakin kördüğüm görmezsen
olursun darda kar- boranda

sen seni bil
bilmezsen olursun
göstermezsen gözünü
ırak kalırsın görmez seni
gözünde olsa özünde...

cemaline oldaş yoldaş
döktüğün gözyaşı göz nurun
tenden akan terin için
sevmedim desem yalan olur.
bu sözlerime kalış n/olur

_*Haziranda gelmekte zor ölmekte /Temmuz'a kalırsan y/anar gidersin..)

8 Haziran 11 -Freidorf -