Heba Ettim Gitti Koskoca Ömrü

Ne gecem belli, ne de gündüzüm
Heba ettim gitti koskoca ömrüm
Geçmedi o yare geçmedi sözüm
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Görmedim baharı ulaştım güze
Aldanıp çocukça bir tatlı söze
Sabır tesbihime dert dize dize
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Bir türlü ermedi aklım bu işe
Kalmadı ne huzur, ne sevinç neşe
Mey bitti ey sâkî, boşaldı şişe
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Bülbül gibi kondum dallardan dala
Gelmedi bu nefsim gelmedi yola
Vuslata ermeye tam çeyrek kala
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Sakladım sinemde binlerce acı
Kahretti yıllarca garip bir sancı
O bana, ben ona, iki yabancı
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Gözümde yaşları sel ettim her gün
Gülmedim dünyada, gülmedim bir gün
Eyleyip zavallı yüreği sürgün
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Yalan oldu şimdi, o geçen yıllar
Ayırdılar bizi o kahpe kullar
O yari sarmadan sımsıkı kollar
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Ne Lokman, ne hekim derdime çare
Bulamadı kimse, düştüm bir nar'e
Doyamadan çakır gözlü o yare
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Gülmedi bir türlü kör talih bana
Kast etti almaya, tendeki cana
Hasret denizinde ben yuna yuna
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

Beste beste hüzün düştü dilimden
Anlamadı kimse garip halimden
Hesap soramadan varıp zalimden
Heba ettim gitti koskoca ömrüm

SEYYAH oldum gezdim nice illeri
Varıp aştım yâ hû, ile çölleri
Deremeden gonca, gonca gülleri
Heba ettim gitti koskoca ömrüm