Hem Yara Hem Kapkara
Bu renk giysi yakışmadı sana;
Beyazla tanımış,
Beyazla sevmiştim seni
Ve sanmıştım ki beyaz giyer,
Beyaz seversin,
Beyaza dokunur ellerin hep!..
Oysa şimdi siyah;
Simsiyah olmuş ak görünen yüzün,
Yanlış bakıyor çukurundan iki gözün,
İçin dışına vurmuş,
Sende her şey kapkara...
İçim bir hoş oldu,
Korku girdi yüreğime.
Neden siyaha döndü beyaz,
Yoksa ilk kez mi çıkıyordun geceden?
Yüzün demir renginde,
Alacakaranlık bakıyor keder fışkıran gözlerin...
Gönlünde kara bir perde,
Yüzünde ihanet vurgunu bir suskunluk...
Varlığın bir işe yaramadı da
Ondan mı konuşuyor yokluğun?
Sanırım zarar ziyanda her şey!..
Bu ne arkadaş?
-demeye dilim varmıyor-
Yokluğun bile kara, kapkara...
Yüzüne bakınca gönlümde açıldı yara
O da oldu kapkara...
14 Aralık 2010
uzun zamandır bu sayfada şiir okumamıştım
güne şiirle başlamak güzel bir duyguydu
kutlarım rukiye hanım tebriklerim kalsın sayfanızda.