Henüz Ölmemişken

feryat için kocaman açılan ağzından tek kelime çıkmadı

kaçan son vapura düşerim korkusuyla atlanamadı

pürtelaş şehrin dingin delikanlısı aynaya böbürlendi

hedef belli yol gizemli mola yerinin çatısı yıkık

denize olanca güçle sallanan düzgün taş hala düşmedi

her lotaryanın son günü iç titreterek beklendi

umudun

başkalarından gelecek bir beklenti olduğuna karar verildi

göğüsten enseye tırmanan derin nefes akla ulaştı

dün yarını sorgulamadan savundu

iyi giyimli meczup başı önde avuç açtı kuru kuru ağladı

telefonuyla sevişen genç kız yanına gelen çocuğa çıkıştı

beklemek  kalkışmakla yer değiştirdi

zaman madalya verdiklerinden kalplerini istedi

koşan orta yaşlı kadın düşürdüğünü almak için durdu

asri mezarlığın taşlarındaki kadim lisanlar tercüme edildi

yarıda beklemiş gri bayrak göndere çekildi

noel oybirliği ile Ekim’in yirmi üçüne alındı

şahlanan sadece kurnaz sütçünün kör atıydı

dünya yavaşladığında hafif bir rüzgârla sıcak yağmur çiseledi

yeni sürgün çiçekler derinden gelen melodiye döndü

ajanslar iyi haberlerle çalkalandı

boş cehennem fikri makul bulundu

iri ile çelimsiz tokalaştı ayaküstü sigara yakıldı

evin reisi doğururken anne rahat bir nefes aldı

bir yaz ağacıydı aslında güzün de yemiş verdi

çıplaklar birbirinden utandı

konuşmadan anlaşabilme yeni bir yasayla yürürlüğe girdi

kutsal kitabını yıllardır asılı durduğu duvardan indirdi

 yapışmış sayfalarını ayırarak okumaya başladı

yanında kimse yoktu kendi okudu

cama üşüşen serçeler avaz avaz bağırırken irkildi

okudu okudu bir daha okudu

anlamadığını anladığında bir daha okudu

öğrenebilmek için ömrün yetersizliğinden yakındı..

ertesi gün ertelenmeye hayıflanırken kaşlarını çattı

sonun başlangıcı hayli heybetli oldu

bir pişman bir nadim bir kadim sıkı sıkıya sarıldı

üzgün Tanrı bir kez daha gülümsemeye çalıştı

güneş yine doğdu

ışıtırken ısıtmaya devam etti..

henüz....