Hep

Hangi eylül aklımızda kalan
Hüzne bulaştığımız ayda
Acıyla yoğrulan günde
Başlamadan biterse düş
Hep andığında

Ardına bile bakmadan öyle mi
O denli kolay çekip gitmek
Ya benim çektiklerim
Ellerimin boşluğunda
Hep yandığında

Onca süremin arasında
Unutamadıklarını sorma
Kavurduğunda yazla
Savurduğunda güzle
Hep sandığında

Bağlılığın adına
Hiç olmazsa yılda bir
Tükürmeden yüzüne
El salla barı
Hep kandığın da

Tarhana kokusu yayılırken
Çök sofraya bağdaş kurup
Kuş başı kadar us
Kalan ömrüne sıcacık
Hep bandığın da

190914denizli