Hep

Hep alt ranzasında yattım hayatın

Dar geldi giydiğim bütün ayakkabılar

Gün hep yalnızlıkla akşam oldu

Islak kederlere büründüm

Mezun olamadım yürüdüğüm sokaklardan

Bir dal sigaram oldu hep cebimde

Nefesim yetmez diye yakamadım

Ne sevdim ne sevildim hasretim bile olmadı

Bilet alıp gideceğim bir şehrim de yoktu

Fotoğrafım hiç çekilmedi peynir derken

Düşlerim yoktu ki uçurtmam olsun

Hiç okul şarkısı da bilmem

Geç bile kalamadım hiçbir şeye

Hep erken acıları selamladım

Hep kanadım

Hep kanadım