Hep Bir Aldanış

Yitik bir aşkın ardından başlayan gözyaşlarıyla,
Senaryolar hazırlarız yalnızlığımız adına.
Hayallerimizin bittiği yerde başlayan o boşvermişlik,
Bizi hayatın nihayetine götürür sanki.
Başka kişiliklerde yalnızlığımızı bastırmaya çalışırız.
Ellerimiz yabancı ellere dokunduğunda,
Hep bir soğukluk var olur
Ve o yitik aşkın sıcaklığını ararız...

Bizi avutacak bir şey kalmadığında,
Yüzümüzü çeviririz hayat denen o hikayeye...

Biz aslında biz olmaya çalışırken,
Hep bir oyunun ortasında kalırız,
Ve başkalaştırırız benliğimizi.
Hep bir aldanışa tutsak yaşarız,
Ve hep tutsağında yaşlanırız yalanların.