Hep Böyle Kal Ne Olur...

ellerine dokundum önce
yaprak gibi titreyen
korkularımı salıverdim, saçlarından aşağı
titreyen vücutlarımız geldi yanyana
yapraktan gövdeye sıçradı sanki
dudaklarım buz
dudaklarım ayazdı
dudaklarında çözüldü kendiliğinden
kavruldu vücudum için için
bir yanardağa döndü sevdam
sabah olmuyor inan
seni düşünmeden geçmiyor zaman
günüm bomboş, günüm ziyan
kendine gelemiyor
çehreni görmeden, sesini duymadan
hep böyle kal ne olur
hiç bitmesin bu rüya
hiç uyanmayalım bu uykudan.