Hep Döküldü Damla Damla

İnan hiç bir zaman susmadım,
Hep bir yerlerde konuştum,
Dilim değil ellerim konuştu.
Bir kalem, bir kağıt, yetti bana.
Benim anılarımda gezersen,
Zaten konuştuklarımla karşılaşırsın,
İllaki bir yerde bir kelime görürsün.
Hep sana yazdım o sözleri,
Gezdiğin anılarda yaş görürsen,
Emin ol onlar benim gözyaşlarım.
Konuşurken eksik olmadı hiç biri,
Hep döküldü damla damla,
Dilim düğümlenmişti belkide,
Ama ellerim tutuyordu,
Hep yüreğime tercüman oldu.
Şimdi mutluyum,
Çünkü başkasını seviyorum.