Hep Geriye

yine
uzak girdapların yıktığı pençesi ağır masalın kahramanıyım
bittim sonumda
o kör öyküye yaslanıp

sırlarım çözündü
güneşe tutunca tenimi
üryan sabahlara uyandım, kuzudan önce yarı sarhoş

aynaya baktım ters düştü aksım
tepetaklak hayaller vurdu göğsüme
baktım ve düştüm

ellerim süründü sakallarımda
nemli bir akşam rengini değiştirirken şakağımda
saçlarımı savurdum gözlerime çarptı, yalnızlık kadar acım

yolcuydum oysa, yalın ayak
mührümü vurup sonsuzluğa
nasırlarımı düşürüyordum patikalara

neden kader keder sürer alnıma
bozuk para misali
üşütüp avuçlarımı

dilenmedim
dilenmedim oysa ne tanrıya ne kuluna
bir gıdım tebessüm olmasa da olurdu zor çizgiler vardı suratımda

suretimde hep acı
gölgemde hep kambur desenler
aksak adımlarımı saydım hep

ondan geriye
dokuzdan bire
hep geriye

yine
uzak girdapların yıktığı pençesi ağır masalın kahramanıyım
bittim sonumda
o kör öyküye yaslanıp