Hep Kalbimdesin Anne

unutmaya yüz tutmuş bir sevdanın
bahçe kapısından girdim içeri
koynumda tozpembe hayallerim
gözyaşlarım yalnızlık kokuyordu anne
kırık dökük bir hayali topladım
önce bütün yüreğimde
benliğimi yalnızlığın soru ekinde buldum
her geçen güne düşler kurmuştum habersizce
üzerime örtmüştüm yalnızlığı
üşüyordum üstelik sende yoktun anne

yağan bir yağmurun
sırılsıklam ettiği duygularımla geldim sana
bütün zamanların
gözlerine bakınca varolduğunu anladım
'çocukluğuna' karşılık 'özgürlüğün' dediler
aldırmadım
işte hayata hep bu yüzden haykırdım anne

kasırgalarda bırakmıştım ağlayan yanımı
ılık bir yaz saati yüreğim nöbetteydi
raslantı değildi küçükken tanışmıştım rıhtımlarla
hatta kıyıların ıssızlığında değil
dalgaların şırıltısında büyümüştü kalbimdeki yara
karanlık çökmüştü anne dağlarıma
kalbime hiç bilmediğim kurşunlar yağmıştı
bırakıp gittiğinde anladım
bu şehir dizlerime hasretinden yıkılmıştı
varlığını hissetmesem yürüyemezdim
söyle seni, nasıl özlemezdim anne

hiç bu kadar dolu dolu yaşamamıştım ayrılığı
sensizliğin yağdırdığı yağmurlar
sessizliği bu denli yağdırmamıştı avuçlarıma
sürüklenmişti sanki baharın
sınırsızdı sevdaların
varlığına doyamadım
bilsen sana nasıl acıktım anne

ne bir kuş gökyüzünü sevebildi
benim seni sevebildiğim kadar
ne de denizi istedi bir martı
benim seni istediğim gibi
bakma öyle yağmurun saçlarımı ıslattığına
sen bir de yüreğimde
gözyaşlarımın ıslaklığını gör anne
bana bir tek yağmurlar tahammül eder
sen bana aldırma anne

hayatta en zor şey nedir bilir misin anne
çok sevildiğini zannedip
hiç sevilmediğini öğrenmektir
bir garip oluyor insan sevince anne
çünkü hayatı buluyor sevdiğinin gözlerinde
işte bende seni öyle sevmiştim anne
çünkü bende hayatı buluyordum ama
bir tek senin gözlerinde

[CENNET ANNELERİN AYAKLARI ALTINDADIR,
ANNELER DÜNYANIN EN KIYMETLİ VARLIĞIDIR)
bütün annelere saygılarımla...