Hep Kirli Hep Özgür

Koşsam yalınayak
Çoşsam dağ yamaçlarında
Haykırıp yankı olsam kendime
Hayat doğursam kucağına yeniden

Düşün ki kabileyim
Hep kirli hep özgür
Sesim gökyüzü mavisi
Gözlerim toprak bereketi

Dönebilsem yalnızlıktan
Kalkabilsem o kıyılarından
Kulağımda kuşların cenneti
Bedenim terklerin sevinci olacak

Belki ellerim
Belki sözlerim
Belki de tüm belkilerim
Sessiz orman gibi nefeslenecek

Bazen

Sussam bağırarak
Yıkılsam yanı başında
Uzatsam kalbimi saçlarına
Ayrılık doğursam bu ayrılıktan

Ama

Düşün ki seviyorum
Hem ağlıyor hem özlüyor
Yüreğim senden ateş parçası
Ömrüm elinde çiçekler ülkesi

Bazen de
Vurulsam gidişine
Taşınsam önünden bir vakit

Hep kirli hep özgür
Sesim gökyüzü mavisi