Hep Öyle Tıklım Tıkış Hep Öyle Issız

göğe bak;

güneş
yanık içerisinde omuzları

gezegenler
hiçliğe doğru yörüngeleri

kuşlar
özgürlüğe kanat sesleri

bulutlar
bembeyaz karanlıklı şakakları

yeri düşün;

insanlar
birbirlerine değmeden yaşayan

otobüsler
gitmenin çekiciliği ile

toprak
kokusu ölümü anlatan

evler
yarı eğik pencereleri ile

...

saymakla bitmez

ne gökte ne yerde

hep öyle kalabalık

bıyıklarında şiir kalıntıları yaşayan
bir balık halinde
gök boylu yer hüzünlü ve kamalı
çalışıp duran kendi halinde
bir adam vardı
bakar durur uzun uzun
balık istiflerine
hep tekrarlardı

"Hep öyle tıklım tıkış
hep öyle ıssız"

( Bir Çay Bardağının Makus Talihi

önce sen içeceksin
ipince hayallerini taşıyan
gün batımı kızılı
deniz kızı kokulu
güzel ağzınla


sonra
bu ağzımla içeceğim
bu kesik kesik
kan revan
alüvyon ağzımla

sorsan bardağa

kader mi bu be diyecektir)