Hepimiz

sanki
zamanın bi yerinde,puslu duvarlar üzerinde
asılı kalmışız
hepimiz
sanki
geçerken uğraşımız
kıymet bilmez yalanüstü
gönüllere
ellerimizden geleni ardımıza da koymamışız lakin
gemiler hep bizsiz gitmiş
yağmuru bol şehirlere
acılarımızdan beslenmişiz
sarhoş bir ıslık ıslatırken
dudağımızı,
yaralarımız içimize batmış

hepimiz bir ayrılığa dökülmüşüz
küllerimiz ateş almıyor artık
yanmıyor ruhumuzun kandili
hepimiz ölmüşüz...