Hepsi Aslan Kuyusu

evlerimizin az ötesinde
çocuk parkında karşılaşırken
koşuyorduk arkamız toz tuman
aynı oyunda sıra bekliyorduk
bir o kadar çocukluğunda
kalan düşlerimle büyürken

ben büyüdüm
düşüm halen çocukluğumun umutları
dinç canlılık kokan bakışları karşısında
oynarken düşkün gözlerin hatırası

birlikte sallangıçta sallanırken
düşünce yıllar sonra ..
büyümüş kumri kız saçları kıvrım sarmaşık
badem gözler doyamasın bakmaya

isyanım sana değildi
uzağı mesken bilseydik
bilmedik
umuda umut kattığımız yüreği
acının isyanına meydan okuyuşun
varlığın güneşin kadar var olduğumuz

nerde seninle bir at konuşsak
yüzüne eşkime sarmış eski anılardan.

düşeş hayat içinde iki olasılık
iki olasılığın yüzde payları yarım
hayat eşittir yaşamın yarısı
aynı papatya falına benzerdi
yaşamın içinde aşk vardı

bana düşen çeyreği düşmez hep
olmazlardan dem vururdu / yaşam

hiç darılmazdım
ne kendime nede hayata
olmayan günahlarımı sırtlayarak
yaşam seriveni yola devam
incinen yaşamsa mutluluk dirençti

derin sevdalar kırılgan
ısletme lastiğin aşağıya yuvarlanışına
nerde çarpsa orada kalırdı..
dillenen sevdalara inancı nafile

susan bülbül avazlım yürekten...
gerisi nafile beyhüde kuş ötüşü
''mavi boncuk kimdeyse benim gönlüm ondadır''
ne boncuklusu nede boncuksuzu kaldı

aşk sevdadan arta kalan ...
hepsi kıyı bilmez şerit bilmez
hepsi aslan kuyusu...

16.03.2011 - Karataş