Her Bayram 30/9/29/ KEMAL

Son düşten
Uyanalı çok olmamıştı
Karabasanlardan
Umutsuz kaçışlardan...
Henüz
Çok geçmemişti üzerinden

Kan ağlayan insanlar
Bayraklar
Yabancı yüzlere alışık olmayan şehirler
Ve gözyaşı,
Ekmek olmuş, su olmuştu

Esaret yeni yaşam şekli
El etek öpme siyaset

Secdeden başkasına ram etmeyen alınlar
Şimdi unutmuştu
Mabedini de, edebini de

Alevler memleketlerden yüreklere sıçramıştı
Dün Balkanlarda, Yemen'de eğleşenler
Şimdi sıkışmıştı bir avuca
Oda her parmağından yaralı
Kırık mihrapların altında

Oysa istenen;
Yok olup, gitsin dünyadan
Göğe uzanan minareler
Son defa
Medet umsun saladan

Bin yıllardan geldik biz
Medeniyet taşıdık geleceğe
Üç kuruşluk basma değil ki bu,
Kanla yıkanan şehit kefeni al bayrak
Güneşi ram ettiren ecdat
O gün unutmuşsa da kendini
Yeniden yeşerir her yangının ertesi

Ve gelenler var
Umutla
İnancı yüreğinde
Her günü Ağustos, her günü Eylül
Akşamı Sakarya'da
Sabahı Afyon'da karşılayanlar var
Onlar var gönüllerde
Bir avuçtan milyonlara koşanlar
Yürüyen şehitler
Ve bir adam başlarında
Keskin gözleri ufukta
Yarına bakıyor
Ve tebessüm ediyor
İnançla
Kalkın diyor,
Kalkın ve silkinin üzerinizdeki ölü toprağını
Gözleri İzmir'i görüyor uzakta
İzmir'i
Dünün incisini
Ve memleketi

Size bayram olacak günler
Bugünler
Ve yarınlarda inkılaplar diyor
Kılıç keskini
O mavi
Gökyüzü gözleriyle

Gel tarihi yargıla desem
Çiçekli memleketim
Secde eder sizlere
Kim sana/size dil uzatsa
Ey ecdad
Kemal'ler, yeniden bir olur Mehmet'lerle
Yeniden doğar güneş
Afyon tepelerinden
Ve yeniden gün olur zaman
Kan revan olsa da yürek

Hükmünüz verildi gönüllerde
Adı:
Minnet ve şükran dillerde
Ya da sonsuzluk olursunuz
Bıraktığınız istikbalde
Yattığınız yer,
Bastığımız yer değil
Hediyenize baktığımız yer

Unutulsa da
Her bayramda hatırladığımız
Asil kanın dolaştığı bedenlerden

'İzmir'i, memleketi ve cumhuriyeti görmek için yüzünü cennete dönen tüm vatanseverlere...'